www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

Liliana pokręciła przecząco głową i zasłuchała się w jego opowieści. W sumie, nie dziwiła się sobie, że nic na ten temat nie wiedziała. Po pierwsze nie mieszała się do porachunków między wampirami, czy wilkołakami, a po drugie był to okres, kiedy próbowała rozwieść się z Edwardem i nawet jeśli głupio jej było to teraz przyznać, to nie miała czasu dla przyjaciół. - Nic o tym nie wiedziałam. Jaki był sens tego? To znaczy, dlaczego z nim walczyłeś?

Victor Howlett

-Bo według tego, co przewidziały nasze drogie ciotki, miał mnie zamordować. Miałem nie przeżyć. Więc szedłem przygotowany. tak mi sie przynajmniej wydawało....-odetchnał:- Miałem nadieje, ze nic wam nie jest. Tobie równie. Skończyło się na szczęście tylko na mnie. Wendigo to nie wampir. To cos jak...starożytny wilkołak.

Liliana Malfoy

-No cóż, coś rozsądku to w sobie ma. Grunt, że zostałeś uratowany i nic Ci nie jest. - posłała mu delikatny uśmiech. - Wiesz, martwi mnie mój brat. Nie wiem, co się z nim dzieje i nawet nie mam jak z niego to wydobyć.

Victor Howlett

-Który brat?-spytał Victor spoglądajac na Nia:- wiesz, maja swoje przeżycia. Próbowałas z Nim rozmawiac sam na sam i nic nie dało? Hmm...-zamyslił się:- MNie nie zna. Nie wiem, czy mógłbym z Nim pogadać. JEstes Jego siostrą. a może.....-zastanowił się.

Liliana Malfoy

-O dziwo William, nie Thomas. I jestem tym szczerze zaskoczona. Bo zazwyczaj, jeśli były jakiekolwiek problemy to z Tomem, nie z nim. Oczywiście, że próbowałam, ale spojrzał na mnie jak na wariatkę i sobie poszedł. Tak samo, jak wtedy, kiedy Tom próbował z nim gadać. - prychnęła. - co może?

Victor Howlett

-Nie wiem.... może Howard mógłby pomoc?-spytał Victor głośno:- Może i ma zanik pamięci, ale się dogadują... albo Rose....

Liliana Malfoy

-Nie wiem. Rose raczej nie, bo ostatnio sama jest nie w sosie. A Howard..kiedyś się lubili - westchnęła.

Victor Howlett

-Więc może warto zaczac od tego?-spytał Victor:- Howard nie musi mówic Ci wszystkiego.... ale Will moze mu zaufać..... nie martw sie na zapas...-przytulił Ją:- Jak zawsze, wszystko będzie ok. Taka mam nadzieję....-powiedział, chociaż w jego własnej sprawie sam siebie nie potrafił przekonać.

Liliana Malfoy

-Tylko teraz Will nie rozmawia z nikim, nawet ze swoim bliźniakiem, do którego niegdyś miał ogromne zaufanie. Pomyślę co z tym zrobić. Nie musisz się martwić. - Puściła do niego oczko.

Victor Howlett

-Lil... Twoje zycie mnie martwiło zawsze. Zwłaszcza, że lubiłas pakowac sie w kłopoty...-powiedział smiejąc sie czarująco.

Liliana Malfoy

-Teraz jestem szczęśliwa. A mój brat...w końcu się dowiem. Poza tym, wyrosłam z pakowania się w kłopoty. Niedługo zostanę panią Malfoy, a jej nie wypada. - roześmiała się.

Victor Howlett

Victor wywrócił oczami:- Nie pasujesz troche do nazwiska, ale jestem pewien, że przyprawisz Narcyze o niejedna migrene....-uśmiechnał sie szeroko:- Ja....-spojrzał na Nia i stanał w bezruchu:- Nigdy Ci tego nie dałem....-zaczał i wyciągnął coś z jednej ze swoich szafek.

Liliana Malfoy

-Będę czuć się doskonale z tym nazwiskiem. To spełnienie moich marzeń. A Narcyza...ciocia martwi się o wszystkich. To u niej normalne - wzruszyła lekko ramionami. - Nie mam urodzin, ani imienin, do ślubu jeszcze kilka dni, nie musisz dawać mi prezentów.

Victor Howlett

-To nie z tych okazji....-wręczył jej wisiorek z trzema wilkami, które biegły jednym śladem:- To z jednego z naszych pierwszych spotkań. Kiedys w Hogwarcie sie wybieralismy na takie.... to chciałem Ci dac, zanim zniknałem ze szkoły....-powiedział kładac jej go na dłoni.

Liliana Malfoy

Liliana uśmiechnęła się i przyjrzała dokładniej wisiorkowi. - Dziękuje bardzo. Dlaczego mi go wtedy nie dałeś?