www.starozytnyhogwart.fora.pl

Alex Howlett

Alex kaszlnał krwią. Rahn wstał z niego i wyciągnął różdżkę:-Trzeba mnie było słuchac.. Alex..... Avada.....-nie dokonczył, bo Alex wytrącił mu różdzke z reki. Wyskoczył z trudem w góre i zamachem uderzył go w szyję. Potem pobiegł i złapał swój miecz. jednakze rahn nie był taki słaby i chwycił rekę Alexa, po czym wyłamał mu ja. Howlett krzyknał i spojrzął na Mistrza. ten wyciągnął eliksir i wypił. Po chwili nie było śladu po obrażeniach:- A teraz.. skonczmy to, dobrze??
Alex warknął z gniewu i po chwili uruchomił klatwe, którą rahn w nim kiedyś zapieczetował. Oczy stały się kompletnie białe, a skróa ciemniała. Alex rzucił się na rahna z niesamowitą szybkoscia, po czym uderzył go w rpzepone i rzucił w kolumny na dziedzińcu, łąmiac je jedną po drugiej:-No to mam 9 minut na dokończenie walki...

Victor Howlett

Rahn wstał z trudem spod gruzów i otrzepał się. Wyciagnął eliksir i wypił krwistoczerwoną substancj.e Po chwili wyglądłą dużo młodziej:- pozyczyłem od poprzednika twojej drogiej wampirzycy..-zasmiał się.:-Ależ to daje siłę!!!!-skoczył prosto na Alexa. Ten usunał się z niewiarygodną szybkoscią i pięścią wbił Mistzra w ziemię. Ten jednakża złapał go za noge i pociągnął. Podniósł się i trzymajac za noge obracał Alexem i rzucił nim w ścianę posiadłosci, tworzac wgłębienie i peknięcia. Alex wygrzebał sie statąd. Mistrz uśmiechnał sie pogardliwie i po chwili znalazł sie rpzy Alexie. Złapał go za barki i uderzył swoją głową o jego, po czym kolanem wbił mu w brzuch. następnie rzucił nim o ziemię i wyciągnął miecz. Wbił go w brzuch Alexa, śmiejac się dziko.

Victor Howlett

Alex zostajac w tym rpzeklętym stanie wyciagał powoli miec z brzucha. Kopnał Rahna w twarz i odepchnął go od siebie. Wyciągnął klinge do konca i odrzucił daleko. Wstał i błyskawicznie znalażł się rpzy mistrzu. Złapał go za ręke i rzucił go w sterte gruzu, którą były kolumny. Potem podniósł jedną z nich i rzucił w Mistrza.

Alex Howlett

rahn przechwycił koolumne, choć prędkość, z jaka Howlett ją rzucił odbiła go do tyłu na parę metróqw. Pobiegł z nia i zamachnał się, uderzajac Alexa. Kolumna w starciu z ciałem "nowego Alexa" rozpadła asię, ale Howlett poszybował i uderzył w scianę posiadłości. rahn uśmiechnał się i napiał kusze. Razz

ożegnaj się......

Alex oapdł ze ściany i otrzepał się. Był juz trochę zmęczony, a ta klatwa to było za dużo dla jego ciała. Zrywem znalazł się przy Miostrzu i kopniankeim jak Victorowi złamał mu ręke w dwóch miejscach. rahn krzyknał z bólu, a Alex złapał swój miecz i podciał mu ściegno Achillesa w prawej nodze.

Victor Howlett

Mistrz syknał z bólu i uderzył Alexa zdrową ręka w twarz. Złapał go za głowę i wbił go w posadzke. Po chwili używajac nadludzkiej siły danej rpzez eliksir z krwi poprzednika Suniv przeorał Alexa twarzą parę metrów i podniósł go trzymajac za szyję. Alex dysząc ciężko przymknał oczy myslęc:- Mineło już 6 minut.. jeszcze trzy....
Mistrz puscił go i w powietrzu kopnał w brzuch. Howlett przetovczył się po ziemi. rahn potem wybił dziurę w ścianie posiadłosci i rzucił kawałkiem muru miażdżac nim Alexa.

Suniva Lestrange Howlett

Suniv pojawiła się na poręczy tarasu. Spojrzała na Alexa majac nadzieję że pamiętał o flakoniku jaki mu dała w przed dzień bitwy.

Alex Howlett

Alex uzył siły by podnieśc kawałek muru i odrzucić. W tym czasie Mistrz skoczył i wbił go w ziemię. Alex kaszlną krwią i złapał Mistrza za nogę. Nadludzka siła skręcił mu ja w stawie i wyłamał stopę. Rahn zawył z bólu. Kopnał Alexa w twarz, a ten odepchnał Mistzra. Z trudem się podniósł. Miał trochę wytrzymałości i siły. Minuty upływały... zostało półtorej minuty. Chwycił Rahna i rzucił nim o ścianę. Mistrz tymczasem odnalzał kusze, i gdy Alex sie zbliżał strzelił. Dwa bełty utkwiły w obojczyku Alexa, na szczeście powyżej płuc. Howlett wyrwał je i i parł naprzód. Po drodze zebrał swój miecz i rzucił nim jak oszczepem. ten wbił się w klatkę piersiową Mistrza, który zakaszlał krwią i spojrzał z furia na Alexa. Niestety, eliksiru już nie było. Rzucił sie ostatkiem sił do przodu, kulejąc. Złapał Howletta i trzasnał nim o ziemię. Alex miał ostatek sił. gdy Mistrz znalazł swoją różdzkę, Alex pdoerwał się i popychajac jego ręke wbił mu tą różdzkę w oko. rahn wrzasnał, a Alex złapał w tym czasie kolumne, której resztki walały się po okolicy. Podniósł ja i uderzył z góry Mistrza. Gdy ten lezał na ziemi wycharczał:- Wykopałeś sobie grób chłopcze... chociaż dobrze Cię wyszkoliłem..... to będzie twój grób....
Alex złączył obie dłonie z trudem i uniósł wysoko. Tymi dłońmi zwiniętymi w kulke uderzył w kark Mistrza, łamiac mu go i zabijając ostatecznie. W tym momencie poczuł palący ból w kosciach. Klatwa zesżła, znowu był ludzki. Usmiechnał sie. twarz miał uwalaną krwia, tak jak klatkę piersiową i rane na brzuchu. lewa ręka zwisała w nieładzie, a kolano miał strzaskane, nie mówiac o płucach. Czuł się, jakby oddychał ogniem. Upadł na ziemię i rpzymknał oczy.

Suniva Lestrange Howlett

Od razu znalazła się przy nim Suniv.
- Alex..- dotkneła jego czoła. Wyciągnęła z kieszeni eliksir dzięki któremu zrastaja się kości. Nastawiła szybko wszystkei złamania, pękniecia i wyicia poczym pomogła Alexowi wybić elikisr. Przeszukała jego kieszenie. Znalazłą flakon który mu podarowała - a mówiłam Ci byś myślał. - westchnęła odkorkowując go i pomagając mu usiąść, dając mu przy tym oparcie - wypij..

Alex Howlett

Alex z trudem otworzył usta. Wypił eliksir, który mu dała. Powoli zaczynał czuć się lepiej. Otworzył oczy i uśmiechnał się do niej:- jak mi poszło?

Suniva Lestrange Howlett

Suniv wskazała na ciało mistrza - dla pewności radziłabym je poćwiartować, spalić i wrzucić do wody.. - uśmiechnęła się nieznacznie. Zamyśliła się przez chwilę jakby waałą sie nad czymś - Alex..- odłożyła pusty flakonik - czy wrócą Ci siły jeśli powiem że..być może....zostaniesz...ojcem? - wyszeptała mu do ucha

Alex Howlett

Alex spojrzłą na nia. Nie miał siły, by podskoczyc z radosci, ale z oczu potoczyła mu sie łza szczęścia, która po wielkiej bitwie mieniła sie wszystkimi kolorami tęczy:- Bede ojcem....-wyszeptał i uśmiechnał sie lekko.

Suniva Lestrange Howlett

Suniva zaśmiała się gorzko - ja głupia znów narażałam dziecko.. - spuściła głowę - wybaczysz mi?

Alex Howlett

Alex podniósł obolałą dłon i obrócił jej twarz do siebie:- Głuptasie...-zasmiał się:- Liczy się tylko to, ze bede ojcem a Ty matka... mówiłem, ze będziemy mieli dziecko....-pogładził ja po policzku:-Pocłąuj mnie, moja Ty królowo..-zasmiał się, przynajmniej dowcip mu wrócił.

Suniva Lestrange Howlett

- Alex..nic nie jest jeszcze pewne..jestem żywym cmętarzyskiem..jednego dnia jest dziecko..drugiego nie ma..- westchnęła wstajac - zobaczę co z innymi.. - wymigała się poczym zniknęła mu z oczu

Alex Howlett

Alex z trudem podniósł się i rozejrzał po okolicy:- Heh... ale zrobiłem bajzel......-znalzał swój miecz, schował go i takze różdzkę. Spojrzał na ciało Mistrza:-Zegnaj.. to nareszcie koniec...