www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

-Ty mnie już drugi raz wyganiasz spać, a mi się nigdzie nie spieszy.. - wzruszyła ramionami, przytulając się mocno do niego. - A nie możemy teraz porozmawiać?

Valerian Lestrange

- nie..bo do tej rozmowy musisz mieć jasny umysł..- odparł z uśmiechem

Rosalie Lestrange

-Aż się boję, co to może być.. - spojrzała na niego poważnie. Z założenia nie przepadała za takimi rozmowami.

Valerian Lestrange

- poruszymy kilka kwestii związanych z przyszłością..- dodał zagadkowo znów sadzając ją sobie okrakiem na kolanach tak jak wtedy w wodzie. - ale nie powinnaś się tym przejmować..- uśmiechnął się spokojnie

Rosalie Lestrange

-Oczywiście. Skoro mówisz, że nie mam się czego obawiać.. - spojrzała na niego uśmiechając się przy tym. Odgarnęła mu włosy z czoła i musnęła jego usta w delikatnym pocałunku.

Valerian Lestrange

Kiedy to zrobiła przyciągnął ją mocno do siebie i pocałował namiętnie, nieco brutalnie, ale odsunął ją szybko
- wybacz..musiałbym coś przegryźć..- westchnął gładząc ją po policzku

Rosalie Lestrange

Spojrzała na niego lekko oniemiała. Rzadko ją tak całował, co raczej spowodowane głodem, niż innymi pobudkami. Szybko jednak wrócił jej uśmiech, w końcu nadal była na haju.

-Oczywiście, bo Ci zaraz w brzuchu zacznie burczeć. Chociaż to u Was chyba niemożliwe... - zmarszczyła lekko czoło.

Valerian Lestrange

- no raczej nie..- odparł rozbawiony - masz jakiś pomysł jak to rozwiązać? - spytał przechylając lekko głowę

Rosalie Lestrange

Rosalie przechyliła lekko głowę i spojrzała na niego znacząco. - Żartowałam tylko - odparła, widząc jego minę. - No chyba, że masz ochotę.

Valerian Lestrange

- tylko, że ja zupełnie nie wiem o co Ci chodzi..- westchnął grając zagubionego - musisz mi pokazać albo chociażby powiedzieć..

Rosalie Lestrange

Rosalie spojrzała na niego, jak na wariata. - Całe życie szperasz mi w mózgu, a teraz nie możesz? O picie mojej krwi mi chodziło.

Valerian Lestrange

- dlaczego Ty tak usilnie chcesz tego doświadczyć ? - spytał zdegustowany - to nie jest zabawa Rose..w pewnym sensie jest..ale dla Ciebie na pewno nie powinna być..- dodał odsuwając ją

Rosalie Lestrange

- Dobrze, o tym też mogę zapomnieć. Jedna rzecz w tą, czy w tamtą - wzruszyła ramionami, bagatelizując problem.

Valerian Lestrange

- po prostu Rosalie...Ty musisz zdać sobie sprawę z tego, że nie jestem człowiekiem...nigdy nim nie będę..

Rosalie Lestrange

-Ale ja to doskonale rozumiem. I pogodziłam się z tym faktem - spojrzała na niego poważnie, bez śladu wcześniejszej wesołości.